BU SABAH

Herkes bekliyor muydu bilinmez ama, bu sabah güneş yine her zamanki gibi ufkun altından yükselmeye başlamıştı, ısı ve ışınları bereketli topraklar üzerine kurulmuş kibrit kutusundan farksız binlerce beton yığınının üzerine düşüyordu. 

Sıkı sıkıya örtülmüş perdelerin arasından geçerek yerine göre sidikliye, yerine göre güzele vuran güneş, penceresi doğuya bakan her odayı tek tek üşenmeden ziyaret ediyor, yataklarında uyuyanların alınlarına birer buse konduruyordu. 

Ama yaptığı bu ziyaretlerin hiç birisinde ayrım yapmıyor herkesi neşeyle kucaklıyor ve kimin güzel kimin sidikli olduğunu da insanlar gibi ifşa etmiyordu...

Güneşiniz ve neşeniz bol olsun, bu sabah ve her sabah...