Sayfalar

7 Eylül 2014 Pazar

Başka Topraklarda Rüzgar Sert Eser




Kitap Hakkında: 

Adı:Başka Topraklarda Rüzgar Sert Eser
Yazar: Honggyu Son
Sayfa: 248
Boyut:14x20 cm
Yayınevi: Martı Yayınları
Basım Tarihi: İstanbul, 2013
Kağıt Türü: 2.Hamur
Satış Ücreti:15 TL
Benden Aldığı Oy: %45

Ne Buldum: 2.Dünya Savaşından kırıntılar bekledim ama maalesef bulamadım





Yazar Hakkında:
1975 yılında Kore’nin Joengeup-si şehrinde doğan Honggyu Son, Dongguk Üniversitesi, Kore Dili ve
Edebiyatı bölümünden mezun olmuştur. 2011 Jakhasegye En İyi Yazar (Dünya Yazarları) ödülünü alan Son, bunun yanı sıra Deasan Yaratıcı Yazarlık Fonu tarafından ödüllendirilmiştir.Başka Topraklarda Rüzgar Sert Eser adlı romanının yanı sıra İnsan Miti, Bongseobi’nin Dediği Gibi ve Hayaletler Çağı Honggyu Son’un yayımlanan diğer kitaplarıdır.

Konusu Arka Kapaktan :
Kore Savaşı'nda mücadele edip, savaştan sonra orada kalan bilge bir Türkün dokunaklı hikâyesine yer veren bu roman başucu kitabınız olmaya aday... Dünya insandan oluşan dikenli bir teldir. Yeryüzünde bir saniye bile yaşasan yaralanırsın! Hayata karşı mağlup olmuş, Kore Savaşı'nın derin izlerini bedenlerinde ve zihinlerinde taşımaya mecbur kalmış bir neslin yüreğinden dökülenlere kulak vermek; Yalnızlıklarına tutunmuş, kabullendikleri yenilgilerini tanımadıkları bir çocuğun gözlerinde yeniden yaşayan bir grup insanın çığlıklarını duymak; Yetimhaneden evlatlık alınan bir çocuğun kapanmayan yaralarına tanık olmak için; Bu romanı okumalısınız... Bu kitap görünmeyenlerin dile gelişidir...(Tanıtım Bülteninden) 



KİTAP HAKKINDA YORUMUM:

Okuduğum ilk uzak doğu kitabı ya da Uzakdoğulu yazar kitabı diyebilirim. Tarihten gelen ve duygusal bir bağımız olmasından dolayı kitabı rafta görünce, güzel kapak tasarımı da buna eklenince mutlaka alıp okumam lazım dedim. Ama aldığıma büyük ölçüde pişmanlık duydum diyebilirim. 
Kapak tanıtımında, Kore Savaşından sonra orada kalan bilge bir Türk’ün dokunaklı hikayesidir diyordu.
Yetimhaneden evlatlık alınan bir çocuğun kapanmayan yaralarına tanıklık edeceksiniz diyordu ayrıca.
Ama maalesef hikayenin geçtiği kasabada yaşayan Hasan Amca denen babayiğit Türk’ün neden ülkesine dönmediği, Kore’de neden kaldığı, kasaplık mesleğine tesadüfen mi başladığı yoksa Kore’ye Savaşa gelmeden evvel ülkesinde kasap mı olduğu, namazını kılıp orucunu tutmasına rağmen domuz etini kendisinin yiyip yemediği gibi konular net olarak anlatılmamış.

Ayrıca hikayenin anlatıcı çocuğu yetimhaneden neden evlat edindiği, savaştan nasıl sağ olarak kurtulduğu belirtilmemiş. Kore Savaşı gibi önemli bir olaydan bile birkaç cümleyle bahsetmesini beklerdim. Ama o da yazılmamış.  Genellikle Anna Teyze denilen ve küçük bir restoran işleten kadının işyerinde geçen günlük olayların yetimhaneden evlatlık olarak alınan çocuğun gözüyle anlatılmış.

Çocuğun karamsar ve hayattan hiçbir beklentisi olmadan yaşama bakışı, çevresindeki bir avuç insanla
İlişkisi basit ve yalın bir dille anlatılmış. Hareket, aksiyon, giriş, gelişme, sonuç gibi edebi bir eser de olması gereken ögeler ve sıralama beklentisi içine girerek okumak gibi bir düşünceye kapılmamak gerekir. Anlatım eksikliğinin ise Korece den çeviriden mi yoksa yazarın kendisinden mi kaynaklandığını çözemedim. Ancak başka bir Uzakdoğu kökenli bir kitap okuduğumda bir yargıya varabilirim diye düşünüyorum.

Ama yine de yazarın verdiği emeğe saygı duyuyorum. Kitapta hiç bir şey de yok diyemem. En azından belli noktalarda dile getirilen çok önemli cümleler de var. Bunlarda bir kaçından alıntı yapmak gerekirse:

“Ben kimseyi kıskanmam diyen birini görürsen ondan uzaklaş. O insan değildir. Kıskanan, öfkelenen, üzülen insandır.” …

“Boşlukta yol yoktur. Çünkü boşluğun kendisi yoldur. Yeryüzünde de yol yoktur. Çünkü yeryüzünün kendisi yoldur.”

“Önemli olan bu dünyada ne kadar yaşadığımız değil, yaşarken neyi ne kadar sevdiğimizdir”

“Müziği müzik yapan şey, seslerin yüksek olması değil ruhunuzla ne kadar benzer ritimlere sahip olduğudur.” ...

Kitabın son birkaç sayfasında Hasan Amca’nın hastanede olduğu bölüm ve çocuğun o anlarda hissettikleri beni yine de duygulandırdı diyebilirim. Okumayanın bir şey kaybetmeyeceği, okuyanın ise pek bir şey kazanmayacağı sıradan bir kitap işte…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder